Do przodu, do przodu...

Tak, tak kochani... do przodu... to chyba ostatnio moje motto. Muszę się sama mobilizować i przekonywać, że warto zebrać się w kupę i postawić kolejny mały krok...

Już nie mogę się doczekać. Na razie nie zdradzę wszystkich tajemnic, ale mam nadzieję, że przyjmiecie to równie radośnie jak ja:)

Aby jednak nie wprowadzać zbytniej zakręconej atmosfery bez wielu wyjaśnień podzielę się z Wami tak na szybciutko moją paryską herbaciarką. 

Lubię ten francuski urok, lubię wracać wspomnieniami do Paryża i naszego wspólnego szwendania się po tamtejszych uliczkach. Francja to zresztą jedno z moich wymarzonych miejsc. Zarówno lazurowe wybrzeże jak i górskie strony. Liczę w duchu, że gdy zakończą się wreszcie nasze budowlane perypetie, to znów będziemy mieli i czas i rezerwę na podziwianie świata:)

A tak wracając do przyziemnych widoczków - herbaciarka, jak ostatnio większość moich szkatułek, postarzana, ze spękaczem dwuskładnikowym. wewnątrz lekki kontrast, bo do bieli dodałam ciemnobrązowe przekładki. Jakoś potrzebowałam ożywienia kolorystyki. 

I jak widzicie mój niebieski stołeczek znów poslużyesji:) 

No zakochałam się w jego kolorze!

 

 Dziewczyny trzymajcie kciuki!!!! Bardzo, bardzo Was o to proszę...

Czekam na kwiecień - czas kolejnych kroczków...